1 – 12 Ιουνίου και 14 Οκτωβρίου – 27 Νοεμβρίου 2005
Περιοδεία: στην Αθήνα (Θέατρο της Άνοιξης)
26 – 30 Οκτωβρίου 2005
Ηράκλειο Κρήτης (Θέατρο Όμμα Στούντιο)
3 – 4 Δεκεμβρίου 2005
Αντόνιο Ταμπούκι
Τρεις ασήμαντες ιστορίες χωρίς συμπέρασμα
Μετάφραση: Ανταίος Χρυσοστομίδης
Σκηνοθεσία και θεατρική προσαρμογή: Μιχάλης Βιρβιδάκης
Σκηνικά και κοστούμια: Όλγα Βερυκάκη
Σύνθεση ήχων: Δημήτρης Ιατρόπουλος
Μουσική επιμέλεια: Λίλα Τρουλλινού, Ανταίος Χρυσοστομίδης
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριάννα Καλλιά
Έπαιξαν οι ηθοποιοί:
Το φτερούγισμα μιας πεταλούδας στη Νέα Υόρκη
μπορεί να προκαλέσει τυφώνα στο Πεκίνο; Παναγιώτης Χρυσανθόπουλος, Μιχάλης Βιρβιδάκης
Η Ντολόρες Ιμπαρούρι χύνει πικρά δάκρυα:
Δέσποινα Πολλαναγνωστάκη, Λίλα Τρουλλινού
Μικρές παρεξηγήσεις άνευ σημασίας: Μιχάλης Βιρβιδάκης
«Είμαι πάρα πολύ ευτυχής που ο Μιχάλης και οι ηθοποιοί του δώσανε φωνή και σώμα στη γραφή μου. Συνήθως η γραφή είναι βουβή. Όταν αποκτήσει σώμα και φωνή γίνεται ζωή. Ερμηνείες εξαιρετικές. Μου άρεσε αυτή η δύναμη της φωνής».
Αντόνιο Ταμπούκι
Συνέντευξη στην Ιωάννα Κλεφτόγιαννη,
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 7-6-2005
Τρία διηγήματα του Αντόνιο Ταμπούκι με τον τίτλο «Τρεις ασήμαντες ιστορίες » ανεβαίνουν για πρώτη φορά στο θέατρο.
Οι «Τρεις ασήμαντες ιστορίες» έχουν ως κοινή τους συνισταμένη το θέμα της τρομοκρατίας, έτσι όπως το ζήσαμε στην Ευρώπη από τη δεκαετία του ’70 και μετά. Ο Αντόνιο Ταμπούκι, ένας από τους σημαντικότερους και καταξιωμένους ευρωπαίους συγγραφείς, καταπιάνεται με το θέμα αποκαλύπτοντας όχι μόνο τους εσώτερους μηχανισμούς της αλλά και τους μηχανισμούς της «άλλης» πλευράς, αυτής που διώκει τη τρομοκρατία, διερευνώντας παράλληλα την ανθρώπινη διάστασή της, τα «ασήμαντα» εκείνα στοιχεία που κρύβονται πίσω από κάθε πράξη βίας.
Οι τίτλοι των διηγημάτων είναι: «Μικρές παρεξηγήσεις άνευ σημασίας», «Η Ντολόρες Ιμπαρούρι χύνει πικρά δάκρια» και «Το φτερούγισμα μιας πεταλούδας στη Νέα Υόρκη μπορεί να προκαλέσει τυφώνα στο Πεκίνο;»
Συζήτηση της Μαρώς Τριανταφύλλουμε τον Μιχάλη Βιρβιδάκη για τη δουλειά του στο θέατρο με αφορμή την παράσταση “Τρεις ασήμαντες ιστορίες χωρίς συμπέρασμα”
Η ΠΟΙΗΣΗ ΥΠΗΡΞΕ ΤΟ ΥΨΙΣΤΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΕΠΙΛΟΓΩΝ ΜΟΥ
