ΤΖΟΝ ΚΛΑΝΣΙ – ΤΟ ΣΥΜΒΑΝ –

Layout 1Θέατρο Κυδωνία, 25 Μαϊου έως 3 Ιουνίου και 23 Νοεμβρίου έως 16 Δεκεμβρίου 2012
Παγοποιείον First Floor Underground, Ηράκλειο, Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012
Σπίτι του πολιτισμού, Ρέθυμνο, Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Τζον Κλάνσι
Το Συμβάν

Μετάφραση: Δημήτρης Κιούσης
Σκηνοθεσία: Μιχάλης Βιρβιδάκης

Έπαιξε ο ηθοποιός: Αντώνης Παλιεράκης

 

 

Ένας άνδρας στέκεται μέσα σε μια δέσμη φωτός μπροστά σε μια αίθουσα γεμάτη από αγνώστους που μόλις σταμάτησαν να μιλούν.

Έτσι αρχίζει «Το Συμβάν», μια απλή, αλλά τολμηρή, απόπειρα να απογυμνωθεί, μέσα στη διάρκεια μιας ώρας, η θεατρική παράσταση από όλα τα τεχνάσματά της, απορρίπτοντας χαρακτήρες, πλοκή, ψευδαίσθηση και συνηθισμένες σκηνικές  πρακτικές,  με σκοπό  να αποκαλυφθεί όλη η απλότητα, η φτώχεια αλλά και η δύναμη της θεατρικής  επαφής.

 


Ο Διεθνής Τύπος είπε γι’ αυτόν τον  βραβευμένο μονόλογο ότι είναι  «ένα πανέξυπνο έργο που θα σας κάνει να σκεφτείτε» (Australian Stage), «ευφυές και χαροποιό… ένα εγερτήριο κάλεσμα»  (The Guardian), «εξαιρετική επίδειξη δεξιοτεχνίας» (The Scotsman), «μια υπέροχη θεατρική εμπειρία που θα σας συνοδεύει για καιρό» (Daily Mirror).


Κάτι που αρχίζει σαν μια τολμηρή, στιγμή προς στιγμή, ανάλυση της κοινής εμπειρίας ηθοποιού – θεατών, σύντομα εξελίσσεται  a la Moebius  σε μια περίπλοκη, ευρεία εξέταση της συλλογικής μας συμπεριφοράς σ’ αυτές τις παράξενες μέρες τTE1Webων αρχών του 21ου αιώνα. Πόσα από αυτά που βλέπουμε γύρω μας είναι μέρος μιας παράστασης;  Σε ποιο βαθμό είναι αληθινά; Πόσο γνήσια είναι η δική μας συμπεριφορά;  Μέχρι ποιου σημείου «παίζουμε» τους ρόλους του πολίτη, του επαναστάτη, του εραστή ή του φίλου;

Αυτό το απλό και απέριττο έργο με το να βασίζεται αποκλειστικά σε ένα και μόνο ηθοποιό, που απαγγέλλει υπάκουα λόγια που έχει αποστηθίσει, που εκτελεί απλώς τις σκηνικές οδηγίες του σκηνοθέτη του, φωτίζει με δραματικό τρόπο την  κρίση εμπιστοσύνης και ταυτότητας στη σύγχρονη κοινωνία και μας αποκαλύπτει τη μοναδική συνθήκη απ’ όπου μπορούμε να αντλήσουμε δύναμη και κουράγιο: το ότι έχουμε ο ένας τον άλλο.


Ο Τζον Κλάνσι μιλάει για «Το Συμβάν»

Έγραψα «το Συμβάν» με πολύ κακές διαθέσεις στο μυαλό μου. Έχοντας απηυδήσει να βλέπω συνεχώς απαίσιους μονόλογους στο Φριντζ Φεστιβάλ του Εδιμβούργου το καλοκαίρι του 2008, αποφάσισα να γράψω ένα έργο που θα έκοβε δια παντός την όρεξη του θεατή γι αυτό το είδος θεάτρου. Είχα αποφασίσει να κατακεραυνώσω την κοινοτυπία, την υποκρισία και την  φιλάρεσκη έπαρση του σολίστα παρουσιαστή, τις αυτοβιογραφικές υπερβολές και όλες τις άλλες συμβάσεις αυτού του ψυχοφθόρου και πανταχού παρόντος θεατρικού ολισθήματος, που μας τρώει το χρόνο, γνωστού σε όλους ως «Οne Man Show».

Αυτό όμως που κατέληξα να γράψω βγήκε εντελώς διαφορετικό.

Έπιασα τον εαυτό μου να θαυμάζει το κουράγιο του ανώνυμου παίχτη και τη βαθειά δυσκολία της θέσης του: κολλημένος πάνω στη σκηνή, μονάχος, μπροστά σε μια αίθουσα γεμάτη από άγνωστους ανθρώπους, με μοναδικό όπλο τις λέξεις που έχει αποστηθίσει και τις χειρονομίες που του έχουν υπαγορεύσει. Του είχα στερήσει χαρακτηριστικά, παρελθόν, ιστορία ή πλοκή, και του ανάθεσα να κρατάει από μόνος του συνεχώς ζωντανό το ενδιαφέρον των θεατών και να κάνει το συμβάν να προχωράει.

Έτσι, χωρίς πλοκή, χωρίς οποιαδήποτε ψευδαίσθηση που θα γέμιζε τη σκηνή, και κρατώντας διαρκώς σε εγρήγορση τη δυσπιστία, βρέθηκα να απευθύνομαι άμεσα και απλά σ’ αυτούς τους άγνωστους, που τους φανταζόμουνα να κάθονται μελλοντικά σε κάποια αίθουσα και να παρακολουθούν τον καημένο τον ηθοποιό μου να παίζει το ρόλο του. Τόσο άμεσα και απλά, και πιστεύω, τόσο ειλικρινά, όσο δεν έχω γράψει ποτέ στο παρελθόν και σε κανένα από τα προηγούμενα έργα μου.

Πρόκειται για ένα παράξενο θεατρικό έργο κι ακόμα και σήμερα δεν έχω ιδέα πώς λειτουργεί ή γιατί έχει επιτυχία, μετά όμως από πολυάριθμες παραστάσεις σ’ όλον τον κόσμο, έχω πεισθεί ότι το έργο έχει κάτι να πει στον καθένα μας, ακόμη κι αν τελικά είναι ένα One Man Show.


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 14.11.2012

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 12.12.2012


Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>