2000 – 2025
2002: Ντέιβιντ Μάμετ, Ολεάννα
2003: Σάμουελ Μπέκετ, Τέλος του Παιχνιδιού
2003: Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Τέσσερα Χριστουγεννιάτικα διηγήματα
2004: Τόμας Μπέρνχαρντ, Πριν την Αποχώρηση
2005: Καρλ Στέρνχαϊμ, Το Βρακί
2005: Αντόνιο Ταμπούκι, Τρεις ασήμαντες ιστορίες χωρίς συμπέρασμα
2006: Τόμας Μπέρνχαρντ, Ο αναμορφωτής του κόσμου
2006: Ελένη Μαρινάκη, Τις νύχτες που κατεβαίνω στα όνειρα
2007: Ίνγκεμποργκ Μπάχμαν, Η περίπτωση Φράντσα
2007: Γιώργης Μανουσάκης, Το σκοτεινό μας υπόγειο
2008: Γιον Φόσσε, Και δεν θα χωρίσουμε ποτέ
2008: Λεωνίδας Κακάρογλου, Τζάμια φιμέ
2009: Πέτερ Χάντκε, Υπόγειο Μπλουζ
2009: Αργύρης Χιόνης, Το μήνυμα
2009: Αργύρης Χιόνης, Βροχή δωματίου
2010: Λαρς Νουρέν, Αγρυπνία, Α’ μέρος
2010: Αριστείδης Αντονάς, Τα κτίσματα
2011: Λαρς Νουρέν, Αγρυπνία, Β’ μέρος
2012: Λαρς Νουρέν, Αγρυπνία, ολόκληρο το έργο
2012: Τζον Κλάνσι, Το συμβάν
2012: Αντόνιο Ταμπούκι, Ζητούν τον κύριο Πιραντέλλο στο τηλέφωνο
2013: Αργύρης Χιόνης, Ακίνητος στου ποταμού την κοίτη
2013: Νικ Πέιν, Αστερισμοί
2014: Μάικ Κένι, Ένα αλλιώτικο καλοκαίρι
2014: Μαργκερίτ Γιουρσενάρ, Μαρία Μαγδαληνή ή η σωτηρία
2014: Ελίζαμπεθ Κούτι, Παντελόνι από λέπια
2015: Ανδρέας Εμπειρίκος, Θεατρικό αναλόγιο με τη Ρίκα Σηφάκη
2015: Μιχάλης Βιρβιδάκης, Ο Ελευθέριος Βενιζέλος στη Βουλή των Ελλήνων την Άνοιξη του 1932
2016: Άντερς Λουστγκάρτεν, Λαμπεντούζα
2016: Τζέιμς Φριτζ, 4 λεπτά και 12 δευτερόλεπτα
2017: Δημήτρης Κεχαΐδης, Το Τάβλι
2018: Μάθιου Λέντον/Vanishing Point, Το κατεστραμμένο δωμάτιο
2018: Χένρι Νέιλορ, Άγγελέ μου
2019: Νίνα Ρέιν, Συναίνεση
2019: Χένρι Νέιλορ, Αγώνες
2020: Μαϊκ Μπαρτλετ, Χιονονιφάδα
2020: Τζέιμς Φριτς, Ρος και Ρέιτσελ
2021: Θανάσης Βαλτινός, Το συναξάρι του Αντρέα Κορδοπάτη
2021: Πενέλοπι Σκίννερ, Eigengrau
2022: Κοσμάς Πολίτης, Πάροδος
2022: Λούλου Ράκζκα, Αντιγόνη
2023: Λούλα Αναγνωστάκη, Κασέτα
2023: Γκάρι Όουεν, Ιφιγένεια στο Σπλοτ
2024: Ιζόλτ Γκόλντεν και Ντέιβιντ Χόραν, Τάξη
Είπαν για τις παραστάσεις μας:
Μια πολύτιμη πνευματική διέξοδος στα αδιέξοδα της επαρχίας.
ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΑΤΖΙΡΗ
Στην επαρχία σήμερα υπάρχουν εξαιρετικά αξιόλογες προσπάθειες όσον αφορά το σύγχρονο θέατρο με πιο χαρακτηριστική αυτή που καταβάλει ο θεατρικός οργανισμός Μνήμη στο θέατρο Κυδωνία. Σε επίπεδο θεατρικής εργασίας και πρωτοβουλίας είναι η πιο οργανωμένη, η πιο αποτελεσματική και ενδιαφέρουσα σε ολόκληρη την Ελλάδα.
ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΡΚΑΡΗΣ
Το καμάρι των Χανίων -ίσως το μόνο «θέατρο τέχνης» εκτός κέντρου και συμπρωτεύουσας- θα αποτελούσε σε άλλα κράτη και υπουργεία πολιτισμού μοντέλο καλλιτεχνικής πρωτοβουλίας της περιφέρειας. Θα συγκέντρωνε κόσμο από την πρωτεύουσα, που θα έσπευδε να δει τι ακριβώς συμβαίνει. Τι κάνουμε αντ’ αυτού;
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
Ο Μιχάλης Βιρβιδάκης, εμψυχωτής και σκηνοθέτης του Θεάτρου Κυδωνία προχωρεί στα τέσσερα αυτά χρόνια πραγματοποιώντας ένα θεατρικό όραμα, χωρίς υποχωρήσεις και συμβιβασμούς.
ΓΙΩΡΓΗΣ ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ
Άραγε θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς την παράσταση αυτή ως αντάξια και της αθηναϊκής σκηνής; Ασφαλώς και όχι. Ήταν πολύ καλύτερη από τον – ας τον πούμε έτσι – πρωτευουσιάνικο μέσο όρο.
ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΓΙΑΤΑΚΗΣ
Ευχάριστη έκπληξη ν’ ανακαλύπτεις «εκτός των τειχών», στα Χανιά της Κρήτης, ένα θεατράκι 50 θέσεων με τα εχέγγυα του καλού γούστου.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΙΔΑΛΗΣ
Είμαι πάρα πολύ ευτυχής που ο Μιχάλης και οι ηθοποιοί του δώσανε φωνή και σώμα στη γραφή μου. Συνήθως η γραφή είναι βουβή. Όταν αποκτήσει σώμα και φωνή γίνεται ζωή. Ερμηνείες εξαιρετικές. Μου άρεσε αυτή η δύναμη της φωνής.
ΑΝΤΟΝΙΟ ΤΑΜΠΟΥΚΙ
Άλλο να επιχορηγείς ένα θίασο σαν αυτό του Βιρβιδάκη που διακινδυνεύει κάθε χρόνο προτείνοντας Πεσσόα και Χάντκε (αντί για Ψαθά, όπως συνήθως συμβαίνει) σε μια επαρχιακή πόλη, κι άλλο να επιχορηγείς ακόμα και έξοχες παραστάσεις που όμως στην πρεμιέρα τους μπορούν και μαζεύουν όλη την κοσμική ή καλλιτεχνική Αθήνα. Η επιχορήγηση πρέπει να έχει τα στοιχεία της επιλογής και της ανάγκης, κι όχι της υποχρέωσης και της επαναληπτικότητας…
ΑΝΤΑΙΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΔΗΣ
Όσοι είδαν τη φιλοξενούμενη στον Τεχνοχώρο παραγωγή της Εταιρείας Θεάτρου Μνήμη από τα Χανιά, γνώρισαν ένα πολύ (μα πολύ!) ενδιαφέρον θεατρικό κείμενο του Πέτερ Χάντκε, το «Υπόγειο Μπλουζ», και έναν πολύ (μα πολύ!) καλό ηθοποιό, τον Μιχάλη Βιρβιδάκη.
ΝΟΝΑ ΜΟΛΕΣΚΗ
Τα Χανιά οφείλουν να τιμούν παρόμοιες προσπάθειες που κρατούν άσβεστη την προσφορά τους στον πολιτισμό της Κρήτης και της χώρας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΝΤΩΝΑΚΑΚΗΣ
Η Εταιρεία Θεάτρου Μνήμη είναι μια ομάδα με μόνιμη παρουσία και ποιοτική θεατρική προσφορά σε μια σχεδόν «ακριτική» περιφέρεια, στα Χανιά της Κρήτης.
ΑΡΙΣΤΕΑ ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ
Ήρθα με φοβερό τρακ. Φεύγω ενθουσιασμένος. Όλοι οι συντελεστές της παράστασης ήταν συγκλονιστικοί. Ένα νεκρό κείμενο μίλησε. Ευχαριστώ από καρδιάς.
ΑΡΓΥΡΗΣ ΧΙΟΝΗΣ
Για λίγες μέρες και στο Θέατρο Κυκλάδων – Λευτέρης Βογιατζής είχαμε την τύχη να δούμε στην Αθήνα μια παραγωγή του χανιώτικου θιάσου Μνήμη του Μιχάλη Βιρβιδάκη, μια σκηνική «μίμησιν» των αγορεύσεων του Ελευθερίου Βενιζέλου στη Βουλή των Ελλήνων την άνοιξη του 1932.
ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Μιχάλης Βιρβιδάκης […] δημιουργός της σημαντικότερης ίσως αυτή τη στιγμή ανεξάρτητης περιφερειακής μας σκηνής, της Θεατρικής Εταιρείας “Μνήμη” των Χανίων…
ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΛΗΣ