Θέατρο Κυδωνία -αίθριος χώρος-
Πρεμιέρα: Τετάρτη 28 Ιουνίου, ώρα 9:30 μμ
Έως και τo Σάββατο 29 Ιουλίου κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 9:30 το βράδυ
Εκτός από την Τετάρτη 12 Ιουλίου
2ος κύκλος παραστάσεων, 13 έως και 17 Σεπτεμβρίου 2017, Αίθριος Χώρος Θεάτρου Κυδωνία
Το Τάβλι
Δημήτρης Κεχαΐδης (1972)
Σκηνοθεσία και αισθητική της παράστασης: Μιχάλης Βιρβιδάκης
με την βοήθεια της εικαστικού Ελένης Φουντουλάκη
Συνθέσεις ήχων και επιλογή τραγουδιών: Δημήτρης Ιατρόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Εμμανουήλ Στεφανουδάκης
Παίζουν οι ηθοποιοί:
Κόλιας: Αιμίλιος Καλογέρης
Φώντας: Φώτης Κοτρώτσος
Το Έργο:
Το έργο του Δημήτρη Κεχαΐδη «Το τάβλι» δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, καθώς από το 1972 που γράφτηκε μέχρι και σήμερα είναι ίσως το πλέον αγαπημένο και πολυπαιγμένο θεατρικό κείμενο της νεοελληνικής δραματουργίας. Ανελέητη σάτιρα ηθών, αντιλήψεων και νοοτροπιών απεικονίζει με τον πιο εύστοχο τρόπο το υποτιθέμενο «δαιμόνιο» του νεοέλληνα που ενώ ποθεί τα αδύνατα δεν διαθέτει κάν τη βάση για τα στοιχειώδη! Το έργο θα μπορούσε να πει κανείς πως επιχειρεί ένα είδος ενδοσκόπησης της ταυτότητας του νεοέλληνα και χωρίς να το επιδιώκει, παρουσιάζει εντούτοις μια άριστη ανάλυση των αντιλήψεων που, 45 χρόνια μετά τη συγγραφή του, οδήγησαν την Ελλάδα στην σημερινή οικονομική κρίση! Ο κριτικός Θόδωρος Κρητικός σημείωνε για το έργο στην εφημερίδα Ακρόπολις του 1972 : «Η ουσιαστικότερη ως τώρα συμβολή για την δημιουργία οργανικής τέχνης στον τόπο μας. Η τερατολογική ευφορία του κειμένου, η συνειρμική λογική του, η βέβηλη σάτιρα και το πνεύμα της σύγχρονης ασυμβίβαστης αμφισβήτησης που αυτή εκφράζει, η αχαλίνωτη ζωική ενέργεια του διαλόγου και η καραγκιοζίστικη πολλές φορές χυδαιότητά του, κάνουν το μονόπρακτο [αυτό] του Δημήτρη Κεχαΐδη έργο πρωτοποριακό για το θέατρό μας – με την ουσιαστικότερη σημασία της λέξεως ‘’πρωτοποριακός’’.» Και ο Κώστας Γεωργουσόπουλος στο «Βήμα» της ίδιας χρονιάς: «Είναι θέατρο νέτα σκέτα. Απεικόνιση ανθρώπινων συμβάντων. Τα πρόσωπα συγκροτούν την ταυτότητα της ελληνικής χαρακτηρολογίας. Τραγικά και κωμικά, πανούργα και αφελή, χυδαία και πάναγνα, υπολογιστικά κι αλαφροΐσκιωτα, θεούμενα και θεομπαίχτες, συμβιβασμένα και όμως ελεύθερα, ονειροπόλα, διονυσιακά και απολλώνεια. Σπάνια σχολιάστηκε ευστοχότερα από Έλληνα συγγραφέα αυτό το παιχνίδι (τάβλι). Κανένας, όσο ο Κεχαΐδης, δεν είδε πως η νεοελληνική αυτή απασχόληση μπορεί να περιέχει όλη τη φιλοσοφία της νεοελληνικής ζωής. Αυτός ο επιτραπέζιος παιγνιώδης διάλογος, αυτός ο ανταγωνισμός που ξεκινάει από το έναυσμα μια «τυχαίας» ζαριάς για να εξελιχθεί σε μία μάχη προσωπικής δεξιοτεχνίας, απεικονίζει εν πυκνώ όλον τον αυτοσχεδιασμό της νεοελληνικής πραγματικότητας.»
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 19.06.17
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 17.07.17
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 24.07.17
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 31.08.17
Κριτική Αθανάσιου Βαβλίδα στο περιοδικό Οδός Πανός, 09.07.17
Κριτική της Γιάννας Μαρουλοσηφάκη στα Χανιώτικα Νέα, 17.07.17
Κριτική από την Καρολίνα Τσουκαλά, 19.07.17
Κριτική Ειρηναίου Μαράκη, 24.07.17
